Zawieszenie działalności gospodarczej
Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej art. 14a ust. 1 (DzU z 2010 r. nr 220, poz. 1447, z późn.zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników ma prawo do zawieszenia wykonywanej działalności gospodarczej na okres nie krótszy niż 30 dni i maksymalny 24 miesiące. Okres ten rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku jednak nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o wznowienie wykonywania działalności gospodarczej. Wniosek składa się w urzędzie gminy. Wysyłając wniosek listem poleconym należy podpis wnioskodawcy poświadczyć notarialnie (art. 27 ust. 9 s.d.g.), data we wniosku nie może być wcześniejsza, niż data złożenia listu w placówce pocztowej (data stempla pocztowego).
Zgodnie z art. 57 § 1 zd. 2 k.p.a., ostatni wpisany dzień zawieszenia działalności uważa się za koniec terminu, natomiast art. 57 ust. 3 k.p.a. stanowi, że terminy wskazane w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, jeżeli takiego dnia w ostatnim miesiącu nie ma to w ostatnim dniu tego miesiąca.
Skuteczne zawieszenie działalności gospodarczej trwa co najmniej 30 dni (wyjątek stanowi miesiąc luty). W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej i wznowienia jej przed upływem minimalnego okresu zawieszenia (30 dni), uważa się, że nie doszło do jej zawieszenia.
Zmiany we wniosku dotyczące terminu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej można dokonywać najpóźniej w dniu rozpoczęcia zadeklarowanego wcześniej okresu zawieszenia. Art. 14a ust. 6 s.d.g. nie dopuszcza możliwości składania korekty ze skutkiem wstecznym.
Gdy przedsiębiorca deklaruje we wniosku okres zawieszenia działalności np. na 4 miesiące, a po tym terminie nie wznowi działalności, wówczas następuje automatyczne przedłużenie terminu zawieszenia i może trwać do dnia złożenia informacji przez przedsiębiorcę o wznowieniu (art. 14a ust. 6 s.d.g.), bądź przez okres 24 miesięcy (maksymalny okres zawieszenia). Niewznowienie działalności po 24 miesiącach zawieszenia, kwalifikuje przedsiębiorcę do wykreśleniu z CEIDG z urzędu zgodnie z art. 35 ust. 2 pkt 3 s.d.g..
Przedsiębiorca zawieszający wykonywanie działalności gospodarczej składa wniosek do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dotyczy przedsiębiorców – osób fizycznych) o zmianę wpisu i oświadczenie o niezatrudnianiu pracowników (art. 32 ust. 1 i 2 s.d.g.). W momencie wznowienia działalności składa wniosek o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.
W przypadku niepoprawnego wniosku, organ gminy wzywa do skorygowania uchybienia, w terminie 7 dni roboczych.
Przedsiębiorca po zawieszeniu działalności ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów przyjmować należności lub regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Najważniejszą konsekwencją zawieszenia działalności jest wyrejestrowanie przedsiębiorcy z ZUS. Wiąże się to z korzyścią – brak obowiązku zapłaty składek ZUS, ale po upływie 30 dni od zapłaty ostatniej składki na ubezpieczenie zdrowotne traci prawo do świadczeń zdrowotnych.
Okres zawieszenia działalności nie będzie liczony do lat pracy uprawniających do otrzymania emerytury, a wysokość emerytury jest uzależniona od wysokości faktycznie zapłaconych składek. W przypadku osób, u których składki nie zagwarantują minimalnej emerytury, przewidziana jest dopłata, aby emerytura osiągnęła poziom minimalny. Dopłata przysługuje osobom, które mogą wykazać się odpowiednią liczbą lat składkowych i nieskładkowych (w przypadku kobiet jest to 20 lat, a w przypadku mężczyzn – 25 lat).