Karta podatkowa
Jedną z najprostszych form opodatkowania jest karta podatkowa. Jej największymi zaletami jest to, że nie trzeba na niej prowadzić księgowości, składać rocznego zeznania o dochodach, a podatek, który musi zapłacić przedsiębiorca jest często niewielki i niezależny od zarobków. Za pomocą karty podatkowej mogą rozliczać się z fiskusem przede wszystkim ci, którzy prowadzą działalność usługową, wytwórczo-usługową i handlową.
Karta podatkowa polega na opłacaniu stałej kwoty podatku, która jest niezależna od wartości uzyskiwanych przychodów. Jest ona ustalana na drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego, który bierze pod uwagę rodzaj i zakres prowadzonej działalności gospodarczej, liczbę pracowników przedsiębiorstwa, a także liczbę mieszkańców danej miejscowości, gdzie znajduje się siedziba firmy. Jednakowoż jej wysokość rośnie wraz ze wzrostem zatrudnienia i wielkości miejscowości, w której jest prowadzona dana działalność. Ponadto warto pamiętać o tym, że stała, odgórna stawka podatku nie będzie dla naszej firmy korzystna w sytuacji, gdy nie będziemy zarabiać lub nasze przedsiębiorstwo poniosło stratę.
Kto może wybrać tego rodzaju opodatkowanie?
Mogą to zrobić osoby fizyczne, które prowadzą działalność gospodarczą z zakresu m.in. gastronomii, transportu, edukacji, sprzedaży posiłków domowych, usług handlu detalicznego żywnością, wolnych zawodów w zakresie ochrony zdrowia oraz usług weterynaryjnych i spółki cywilne osób fizycznych, świadczące usługi dla ludności, przy małej liczbie pracowników oraz zleceniobiorców, a także posiadające swoją siedzibę w niewielkich miejscowościach. Podstawą prawną jest tu ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz jej załączniki.
W celu zatwierdzenia tej formy opodatkowania należy udać się do urzędu skarbowego z wnioskiem o zastosowanie opodatkowania w tej formie (PIT-16). US pozytywnie rozpatrzy dany wniosek pod warunkiem, że podatnik nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej, jego małżonek nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, a także nie korzysta z usług niezatrudnionych przez siebie pracowników w formie innej niż umowa o pracę.
Jedynym obowiązkiem dokumentacyjnym podatnika jest wówczas ograniczenie się do gromadzenia wystawionych przez niego dokumentów sprzedaży, czyli faktur bądź rachunków, prowadzenia ewidencji zatrudnienia i prowadzenia kart przychodów pracowników. Do końca stycznia każdego roku należy również złożyć w urzędzie skarbowym formularz PIT-16A z wykazem zapłaconych oraz odliczonych od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne. Inne odliczenia czy ulgi są w przypadku tej formy opodatkowania niemożliwe.